do góry ^

Interpretacja indywidualna w sprawie stosowania przepisów ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym


DSR-V-2.7250.2.1.2019                                                                     

Poznań, dnia 4 stycznia 2019 r.

DECYZJA

 

            Na podstawie art. 34 ust. 5, ust. 12 i ust. 16 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.), w zw. z art. 78 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1466 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z  2018 r. poz. 2096 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku ██████████, z siedzibą ███████████████████████████████, reprezentowaną przez ███████████.

 

ORZEKAM

 

udzielić interpretacji indywidualnej w sprawie stosowania przepisów ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,

 

UZASADNIENIE

 

Pismem z dnia 4 grudnia 2018 r. (data wpływu: 6 grudnia 2018 r.) ████████████ z siedzibą w ████████████████████████████████, reprezentowana przez ████████, złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym dotyczącej ustalenia, w jakim zakresie należy uwzględnić masę zestawów komputerowych sprzedawanych pod marką ██████████ w sprawozdaniach składanych przez Spółkę lub przez organizację odzysku w imieniu Spółki.

W przedmiotowym wniosku Spółka przedstawiła swoje stanowisko, wskazując, że masa wprowadzanych przez Spółkę do obrotu zestawów komputerowych, wskazana w sprawozdaniach
w zakresie sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz zużytego sprzętu, składanych na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jednolity: Dz. U. z  2018 r. poz. 992 ze zm.), powinna być pomniejszona o masę wszystkich wcześniej wprowadzonych do obrotu podzespołów lub komponentów wykorzystanych do ich budowy pod warunkiem, że podzespoły te stanowiły sprzęt w rozumieniu ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz zostały lub będą objęte sprawozdaniem złożonym przez Spółkę lub jej dostawcę. Wnioskodawca obszernie uzasadnił przedstawione stanowisko, wskazując m. in., że jeden sprzęt może być tylko jeden raz wprowadzony do obrotu. Przyjęcie innego stanowiska, tj. dopuszczenie możliwości wielokrotnego zgłaszania tych samych komponentów – raz samodzielne, a następnie jako elementów podzespołów – powodowałoby, że w ww. sprawozdaniach ten sam sprzęt ujmowany byłby wielokrotnie. 

Zgodnie z art. 76 ust. 1 ustawy o odpadach przedsiębiorca wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny zobowiązany jest złożyć marszałkowi województwa sprawozdanie obejmujące m. in. informacje o masie sprzętu wprowadzonego do obrotu, z podziałem na grupy sprzętu oraz o wysokości należnej opłaty produktowej. Skoro zatem wątpliwości budzi odniesienie stanu faktycznego mogącego zaistnieć w przyszłości do przepisu, który nakłada obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, zasadne jest wydanie przez organ administracji interpretacji indywidualnej w ww. zakresie.

W niniejszej sprawie daniną publiczną, której obowiązek wniesienia jest uzależniony od nieosiągnięcia wymaganego minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu, poziomu odzysku lub poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zużytego sprzętu, jest opłata produktowa. W przypadku nieuiszczenia opłaty produktowej albo jej wniesienia w wysokości niższej od należnej, organem właściwym do określenia zobowiązania z tytułu opłaty produktowej jest marszałek województwa.

Biorąc powyższe pod uwagę organem rzeczowo i miejscowo właściwym w niniejszej sprawie jest Marszałek Województwa Wielkopolskiego.

Przedmiotowy wniosek został złożony w trybie art. 34 ustawy - Prawo przedsiębiorców i dotyczył szczegółowo opisanego w nim stanu faktycznego związanego ze sprowadzaniem na terytorium Polski i Unii Europejskiej podzespołów komputerów osobistych.

Marszałek Województwa Wielkopolskiego rozpatrując ww. wniosek uznał, że rozstrzygnięcia w pierwszej kolejności wymaga zdefiniowanie pojęcia „sprzęt”, gdyż kluczowym kryterium przy obliczaniu poziomów zbierania, odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia, jest masa sprzętu wprowadzanego do obrotu.  

Zgodnie z definicją legalną zamieszczoną w art. 4 pkt 13 ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (dalej: u.z.s.e.e.), sprzętem jest urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych, oraz urządzenie mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych, które są zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1000 V dla prądu przemiennego oraz 1500 V dla prądu stałego.

Z powyższego wypływa wniosek, że jako sprzęt można zakwalifikować urządzenie stanowiące pewną całość oraz mające przypisaną funkcję. Może nim być również część składowa urządzenia, o ile ma uniwersalne zastosowanie (może być ono np. zamontowane w różnych zestawach sprzętu) i posiada swoistą dla siebie, bezpośrednią funkcję, posiadając jednocześnie cechy produktu finalnego. W myśl powyższego, w ocenie tutejszego Organu podzespoły komputerów osobistych, takich jak np. zasilacze czy płyty główne, co do zasady stanowią sprzęt elektryczny i elektroniczny.

Jako że w sprawozdaniach w zakresie sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz zużytego sprzętu należy podać m. in. masę sprzętu wprowadzoną do obrotu w danym roku, w podziale na grupy sprzętu, kluczowe staje się określenie, czym faktycznie jest wprowadzenie do obrotu. Zgodnie z art. 4 pkt 21 ww. ustawy przez wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie na rynku sprzętu po raz pierwszy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a z kolei przez udostępnienie na rynku (art. 4 pkt 17 u.z.s.e.e.) - dostarczenie sprzętu w celu jego dystrybucji, konsumpcji lub używania na terytorium kraju w ramach działalności gospodarczej, odpłatnie lub nieodpłatnie.

Marszałek Województwa Wielkopolskiego udzielając interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie stwierdza, co następuje.

W przypadku sprzętu komputerowego konieczne staje się wyodrębnienie sytuacji, w których wprowadzanie na rynek następuje niejako podwójnie, tj. poprzez wprowadzenie na rynek samodzielnych komponentów, a następnie – po ich wmontowaniu do zestawów komputerowych, które są kompletne i podlegają udostępnieniu na rynku po raz pierwszy. Nie sposób jednak byłoby przyjąć, aby w sprawozdaniach zawierających informacje o masie sprzętu wprowadzonego do obrotu komponenty te uwzględniać podwójnie (po raz pierwszy jako niezależne elementy, a po raz drugi jako części składowe zestawu wprowadzanego do obrotu). Stąd też należy przyjąć wykładnię funkcjonalną i celowościową. Ustalając zatem w sprawozdaniach masę sprzętu wprowadzanego do obrotu należy kierować się rzeczywistą masą komponentów, które już wprowadzone zostały do obrotu (tj. zanim stały się częścią zestawu komputerowego) i których masa już uprzednio została wykazana w sprawozdaniach przez wprowadzającego lub działającej w jego imieniu organizacji odzysku. Tylko wówczas bowiem masa sprzętu przedstawiona łącznie w sprawozdaniach będzie zgodna ze stanem faktycznym (w zakresie masy sprzętu wprowadzanego do obrotu).

Zgodnie z powyższym można uznać, że masa wprowadzanego przez Spółkę do obrotu sprzętu obejmującego zestawy komputerowe, wskazana w sprawozdaniach w zakresie sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz zużytego sprzętu, może być pomniejszona o masę wcześniej wprowadzanych do obrotu podzespołów lub komponentów wykorzystanych do ich budowy pod warunkiem, że podzespoły to stanowiły sprzęt w rozumieniu ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym oraz zostały lub będą objęte sprawozdaniem.

Tutejszy Organ, wydając niniejszą decyzję, zapoznał się ze stanowiskiem Wnioskodawcy
w przedmiotowej sprawie i kierował się obowiązującymi przepisami prawa. Niniejsza interpretacja przepisów dotyczy przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego i jest zgodna ze stanem prawnym obowiązującym w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art.  34 ust. 5 ustawy – Prawo przedsiębiorców udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji.

Mając powyższe na uwadze, Marszałek Województwa Wielkopolskiego orzeka jak w sentencji.

 

POUCZENIE

 

Od niniejszej decyzji Stronie przysługuje prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu za pośrednictwem Marszałka Województwa Wielkopolskiego, w terminie 14 dni od daty doręczenia.

Zgodnie z art. 127a Kodeksu postępowania administracyjnego – w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania Strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec Marszałka Województwa Wielkopolskiego. Z dniem doręczenia tutejszemu Organowi oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, niniejsza decyzja stanie się ostateczna i prawomocna.

Za wydanie niniejszej decyzji, zgodnie z art. 34 ust. 6 ustawy – Prawo  przedsiębiorców, wniesiono opłatę w wysokości 40,00 zł na rachunek Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu -  PKO Bank Polski Poznań rachunek nr 45 1020 4027 0000 1202 0049 5580.



Osoba odpowiedzialna za:
wytworzenie informacji: 2019-01-04 Mariola Górniak
wprowadzenie informacji do podstrony BIP: 2019-01-07 14:40:18 przez Tomasz Orłowski

Rejestr zmian - poprzednia opublikowana wersja artykułu - pokaż rejestr



Urząd Marszałkowski
Województwa Wielkopolskiego w Poznaniu
al. Niepodległości 34, 61-714 Poznań, tel.: 61 626 66 66

www.gov.pl/web/bip

Stronę odwiedzono 8381 razy
UMWW ©2024