Informacja dotycząca przymusu bezpośredniego

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994 roku (Dz. U. 2022 r. poz. 2123) reguluje następujące kwestie związane z przymusem bezpośrednim:

1. Stosowanie przymusu bezpośredniego wobec osób z zaburzeniami psychicznymi - art. 18.
2. Zasady stosowania przymusu bezpośredniego - art. 18a.
3. Stosowanie przymusu bezpośredniego w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej; decyzja o przewiezieniu osoby do szpitala psychiatrycznego - art. 18b.
4. Odnotowanie zastosowania przymusu bezpośredniego; przekazanie instrukcji o zakresie i sposobie zastosowania przymusu bezpośredniego - 18c.
5. Umieszczenie osoby unieruchomionej w odpowiednim pomieszczeniu - art. 18d.
6. Pomieszczenia przeznaczone do izolacji – art. 18e.

Sposób dokumentowania zastosowania przymusu bezpośredniego oraz dokonywania oceny zasadności jego zastosowania reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21.12.2018 r. (Dz. U. 2023 r. poz. 731).

Na podstawie § 5 ww. rozporządzenia, oceny zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego dokonuje upoważniony przez marszałka województwa lekarz, o którym mowa w art. 18 ust. 10 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, uwzględniając przy ocenie wymagania, o których mowa w art. 18-18f ustawy, oraz aktualny stan wiedzy medycznej.

Ocenę zasadności zastosowania przymusu bezpośredniego lekarz dokonujący oceny zamieszcza w karcie zastosowania przymusu bezpośredniego, o której mowa w § 3 pkt 1 albo 2.

Karta zastosowania przymusu bezpośredniego oraz ocena stanu fizycznego osoby z zaburzeniami psychicznymi unieruchomionej lub izolowanej stanowią załączniki do indywidualnej dokumentacji medycznej osoby, wobec której zastosowano przymus bezpośredni.